Tegenstander volgende zondag is Koninklijke Sportkring Voorwaarts Zwevezele. De club staat bij de KBVB bekend onder het stamnummer 6039, wat meteen aangeeft dat het een van de jongere clubs is uit de Belgische competitie.
Geschiedenis
KSKV Zwevezele is een club uit het West-Vlaamse Zwevezele, een deelgemeente van Wingene met nauwelijks 5000 inwoners. In 2019-2020 werd grote concurrent KVC Wingene, toen derde nationale, genekt door financiële problemen. Het vroeg geen nieuwe licentie aan en zakte vrijwillig naar vierde provinciale. Even lag een fusie met Zwevezele op tafel –er lonkte zelfs een nieuw stadion indien het plan doorgang zou vinden- maar finaal ging de fusie toch niet door.
Zwevezele verkoos zijn eigen koers te varen en had serieus de wind in de zeilen. Voorzitter Paul Degroote begon pas een kleine tien jaar geleden met de club, in vierde provinciale, zoals dat moest. De ploeg promoveerde bijna elk jaar. In de meest recente jaren speelde Hans Cornelis een belangrijke rol in de steile opgang. De ex-speler van Club Brugge, Racing Genk en Cercle Brugge kwam in 2017 over van KMSK Deinze omdat hij bij de eersteprovincialer in Zwevezele Tim Smolders terugvond als ploegmaat. Door toedoen van onder andere die twee werd de deur naar het nationale voetbal open gebeukt. Een seizoen later al, in 2018-2019, dwong Hans Cornelis, dit keer als hoofdcoach, de promotie naar tweede nationale af via de eindronde waarin FC Sint-Lenaarts en Lyra-Lierse het nakijken werd gegeven. Een topprestatie: het was de zesde promotie in zeven seizoenen!
De club realiseerde die successen vaak door het binnenhalen van ex-profspelers als Hans Cornelis zelf, Tim Smolders, Stijn Minne, Stijn De Smet… Daar werd recent van afgestapt: men wil een goede mengeling tussen ervaren spelers en opkomend talent. Anderzijds is het dan wel vreemd dat de club wel een vrouwenafdeling heeft in Eerste Klasse, het tweede niveau bij de vrouwen na de Super League, maar wel geen eigen jeugd. Want, zegt de club, talentvolle jongere spelers worden toch maar weggeplukt door profploegen uit 1A en 1B. Dus zetten ze in op jonge spelers die bij hun B-ploeg in tweede provinciale klaargestoomd worden voor de A-ploeg.
De ploeg die in geel/zwart speelt, krijgt gemiddeld zo’n 150 supporters naar het stadion. Niet meer, wat maar “goed” is ook, want de infrastructuur is zelfs voor tweede nationale eigenlijk al ontoereikend. Vermits de club echt werk wil maken van promotie naar eerste nationale, zal daar dus in geïnvesteerd moeten worden. De uitbreidingsmogelijkheden zijn beperkt, vandaar dat een nieuwe locatie niet wordt uitgesloten.
Huidig seizoen
Zwevezele staat op dit moment tweede in de rangschikking met 27 punten uit 12 wedstrijden. Kanttekening: Zwevezele heeft nog een inhaalwedstrijd te goed op het veld van Wetteren. Leider Ninove heeft 30 punten, dus wel drie punten meer, maar het heeft ook al een wedstrijd meer gespeeld. In de tiende match van dit seizoen stonden Zwevezele en Ninove trouwens in een direct duel tegenover elkaar. Zwevezele had genoeg aan een gelijkspel om die eerste periodetitel binnen te halen, maar het verloor in eigen huis met 1-2, weg eerste periode dus. In de tweede periode begonnen ze met een gelijkspel op het veld van Dikkelvenne (1-1) en een zege thuis tegen Harelbeke (2-1).
De sterkte van Zwevezele is dat er heel vlot wordt gescoord. Ze maakten al 33 doelpunten op 12 wedstrijden, dat gaat richting drie doelpunten per match. Al zit daar wel één uitschieter bij, de 8-0 zege tegen VK Westhoek op speeldag vijf. Enkel Petegem, derde in de stand, is ook goed voor zoveel doelpunten. Topscorer is Stan Braem, meteen de toptransfer van dit Zwevezele. De 23-jarige jongeman uit Brugge – een voormalige zaalvoetballer- is voorlopig goed voor 11 goals in 12 wedstrijden, dat is een uitstekend gemiddelde. Hij kwam in juni over van Oostkamp, daarvoor speelde hij bij toch niet echt gerenommeerde clubs als Sint-Kruis en Varsenare. Maar nu is hij een van de meest gevolgde spelers uit tweede nationale.
De architect van het succesverhaal Zwevezele is ongetwijfeld Hans Cornelis. Wij blikten met hem vooruit op de wedstrijd van zondag tegen Lokeren-Temse
Interview Hans Cornelis
De cruciale match van het seizoen tot nu toe is de verloren wedstrijd tegen Ninove?
Dat is ongetwijfeld zo. De ontgoocheling was enorm. We hadden genoeg aan één punt en hadden dat ook tot minuut 89, dan werd het 1-2. In blessuretijd scoren we dan nog de gelijkmaker, maar die werd onbegrijpelijk afgekeurd. De scheidsrechter is baas natuurlijk, maar de beelden spreken voor zich. Geen wonder dat de ontgoocheling enorm was. Een periodetitel is toch een eerste “prijsje” dat je kan pakken, je hebt al zekerheid dat je aan de eindronde kan deelnemen. Het kan ook wel een vergiftigd geschenk zijn, je gaat misschien onbewust wat achterover leunen want “we hebben al iets”. Maar ik steek niet weg dat de nederlaag als een mokerslag aanvoelde. Toch bleef dat negatief gevoel niet lang hangen, we zijn weer enthousiast begonnen aan de tweede periode.
En de titel kan nog altijd?
Natuurlijk. Als we de door corona afgelaste wedstrijd op Wetteren winnen, staan we weer naast Ninove. Alles kan nog. Nu komen de moeilijkste en dus ook de belangrijkste maanden er aan: het is winter, slechte velden, zware omstandigheden, blessures. Maar ik steek niet weg dat we ambitie hebben. We begonnen aan het kampioenschap om zo hoog mogelijk te eindigen, dat is een vaak gebruikt eufemisme om te zeggen dat je kampioen wil worden. We hebben een heel ambitieuze voorzitter en ik ben dat eigenlijk ook: we willen beiden hogerop. Het feit dat we zo snel uit vierde provinciale naar dit niveau zijn opgeklommen, schept natuurlijk een verwachting en resulteert in druk. Het zal ook niet gemakkelijk worden, daarvan zijn we ons bewust. Ninove wordt een absolute rivaal, Petegem en Brakel zijn dat ook. Lokeren-Temse hadden we bij aanvang als de titelfavoriet bestempeld en is ook nog niet ver weg.
Wat zijn de positieve en de minder positieve eigenschappen van je team?
We hebben veel voetballend vermogen, dat is één. Daarnaast hebben we veel scorend vermogen, bewijzen de statistieken. Maar het belangrijkste positieve is dat we een hecht team zijn, een ideale mix tussen jongeren en ervaring. De ervaren spelers willen die ervaring ook delen, kunnen dat ook overbrengen. Het minder positieve sluit daar eigenlijk bij aan: soms ontbreekt het ons aan voldoende maturiteit. De koelbloedigheid om een wedstrijd dood te maken. Op Brakel staan we 1-4 voor, maar laten we hen nog tot 3-4 terugkeren. Op Petegem staan we 0-2 voor en we blijven jagen op een derde doelpunt, waardoor we stranden op 2-2. Dat soort dingen.
Je hoort tegenstrijdige meningen. Sommigen zeggen dat Zwevezele niet naar eerste nationale wil, anderen beweren juist van wel.
Het is dat laatste. We willen naar eerste nationale. Wellicht denkt men soms het eerste omwille van onze infrastructuur die voor eerste nationale gewoon ruim onvoldoende is. Maar daar wordt over nagedacht, daar zijn oplossingen voor. Wie onze voorzitter kent, weet dat een gebrekkige infrastructuur zijn ambitie niet zal fnuiken.
Zondag kijken jullie Lokeren-Temse in de ogen. Een wedstrijd als een andere?
Jullie zullen zelf wel al hebben vastgesteld dat dit niet zo is. Iedereen is altijd extra opgeladen tegen Lokeren-Temse. Op papier is het natuurlijk een “gewone” wedstrijd, er zijn ook daar maar drie punten te verdienen. Maar de naam, de geschiedenis, de supporters: dat maakt deze club toch bijzonder in onze reeks. Ze hadden wellicht meer verwacht van de competitie tot nu toe, maar dat neemt niet weg dat het een degelijke tegenstander is. Hun aanhang maakt hen extra sterk. Wijzelf spelen gemiddeld nog voor geen 150 toeschouwers, zondag zullen jullie supporters dus duidelijk in de meerderheid zijn. Als er één iets is dat onze groei kan stuiten, dan is het misschien wel dat: die te beperkte achterban. Dat probleem heeft Lokeren-Temse al duidelijk niet.
Recente reacties