Zaterdagavond om 20 uur krijgen we de leider uit het klassement op bezoek, KVK Ninove, oftewel –met een spelfout- Koninklijke Voetbal Klub Ninove. Een wedstrijd die sportief belangrijk is, uiteraard, maar die ook extra-sportief tot de verbeelding spreekt omdat het een blij weerzien betekent met Koen Persoons, ex-Sporting Lokeren.

Geschiedenis

Hoewel er in Ninove al sinds het begin van de vorige eeuw voetbal werd gespeeld, sloot de club zich “pas” in 1936 aan bij de KBVB als FC Ninove. De ploeg kreeg het stamnummer 2373 en speelde in groen en zwart. In 1956 werd er voor het eerst gespeeld op nationaal niveau. Eind jaren ’60 vervlaamste men de naam tot VK Ninove, in 1986 werd de club “koninklijk”, dus KVK Ninove. Het sportieve hoogtepunt lag in de jaren tachtig, toen men een aantal jaren acteerde in derde klasse. In de jaren na de eeuwwisseling ging de club door een crisis, men zakte weg naar tweede provinciale. Pas in 2015 kon KVK Ninove weer zijn plaats innemen in het nationale voetbal.

De thuiswedstrijden gaan door op het kunstgras van “De Kloppers”, het stadion van de club, gelegen in Meerbeke. In de loop van zijn geschiedenis telde de club toch wel een paar spelers met naam en faam. Zo speelde Elimane Coulibaly er even voor hij doorbrak als prof bij onder andere Kortrijk, Gent en Beerschot. Er was ook Gunther Thiebaut, die in de nadagen van zijn carrière bij onder andere Aalst, Nicosia, Zulte Waregem van 2012 tot 2015 speelde bij onze tegenstander van zaterdag. Veruit de bekendste is evenwel Wesley Sonck, die bij Ninove zijn jeugdopleiding genoot van 1985 tot 1994, vooraleer het mooie weer te maken bij vooral Racing Genk (200-2003), Ajax (2003-2004), Borussia Monchengladbach (2005-2007) en Club Brugge (2007-2010). De ondertussen tot ereburger van zijn stad Ninove gepromoveerde ex-speler was ook 55 keer international.

 

Huidige seizoen

Ninove is de onbetwiste leider van tweede nationale A op dit moment. Het haalde 33 punten uit 14 wedstrijden. Het heeft bovendien al een “prijsje” gepakt door het eerste periodekampioenschap binnen te rijven, wat al zeker een plaats in de eindronde oplevert. Maar misschien is dat niet eens nodig, mocht Ninove de uiteindelijke kampioen worden. Om periodekampioen te worden, moest het op speeldag tien naar Zwevezele. Het werd een felbevochten wedstrijd die eindige op 1-2. In de eerste periode kon men een rapport van 26 op 30 voorleggen.

De tweede periode toont een wat minder duidelijk profiel, Ninove zette daarin een 7 op 12 neer. Op speeldag 11 won Ninove wel nog met 0-3 op het veld van Merelbeke, maar op speeldag 12 kwam Ninove niet verder dan een 1-1 gelijkspel thuis tegen Dikkelvenne en op speeldag 13 werd een eerste keer verloren, het werd 4-2 op het veld van Harelbeke. Vorig weekend pikte men weer aan met de overwinning, 0-3 op Wetteren.

De sterkte van het team bestaat vooral uit de zeer sterke centrale as die bestaat uit ervaren, heel degelijke spelers. In doel is Kevin Van Den Noortgate (35) een certitude. Hij ziet voor hem Niels De Schutter (33), een speler die zijn jeugdopleiding bij Sporting Lokeren kreeg en, ook al ex-Sporting Lokeren coryfee, Koen Persoons (38). Die laatste belichaamt ervaring, klasse en mentaliteit. Maar misschien nog de belangrijkste van allemaal: Olivier Romero Gomez (32), een spits die als geen ander een wedstrijd weet te beslissen. Hij scoorde dit seizoen niet minder dan 16 keer (!) in 14 wedstrijden, een fabuleus gemiddelde. Daarnaast is er ook nog flankaanvaller Steve Bael, de zoon van Tania De Jonge, burgemeester van de stad. Kortom, coach Alan Haydock, ons nog wel bekend als ex-speler van RWDM, La Louvière en FC Brussels, heeft dus een heel arsenaal goede spelers ter zijner beschikking.

 

Koen Persoons bikt vooruit

Koen, ik kan me inbeelden dat de sfeer bij Ninove goed zit?

Heel goed zelfs. We zijn bezig aan een uitstekend seizoen, in ieder geval beter dan we ons hadden kunnen voorstellen. Onze voorbereiding was eerder wisselvallig, maar eens de competitie begon, pasten alle puzzelstukjes in elkaar. We konden een lange rij wedstrijden neerzetten zonder nederlaag en we wonnen de eerste periodetitel. Tja, wat kan je nog meer wensen?

Het maakt jullie nu al tot dé titelfavoriet?

Dat is wat te stoutmoedig. Ik denk dat de eerste vier, vijf van de klassering nog aanspraak kunnen maken op de titel, naast ons Zwevezele, Petegem en Lokeren-Temse. Heel misschien ook nog Brakel. Daarom is de wedstrijd van zaterdag zo belangrijk. Winnen we van Lokeren-Temse, dan wordt hun kans op de titel wel heel erg klein en blijven er nog drie kandidaten over voor de titel. Maar het tegendeel geldt natuurlijk ook: verliezen wij, dan zijn we nog met vijf die kampioen kunnen spelen.

Wat maakt dit Ninove zo autoritair?

Iedereen heeft het altijd over onze centrale as met Van Den Noortgate, De Schutter, mezelf en Romero. Dat klopt ook wel, maar doet wel afbreuk aan onze ploeggenoten, daar zit best ook veel talent in. Persoonlijk zou ik onze maturiteit onze grootste troef noemen. We panikeren nooit, behouden de controle over onszelf en de situatie. Een voorbeeld? We kwamen thuis 0-1 achter tegen Zelzate en toch bleven we rustig, we wisten dat het goed zou komen. We wonnen met 6-1. Met dank ook aan onze spits Romero. Misschien niet de best meevoetballende speler, maar veruit de meest efficiënte uit onze reeks. Wat die allemaal tegen de netten knalt, vanuit alle mogelijke hoeken, nooit gezien. Soms zie je hem nauwelijks, maar even later is hij toch goed voor twee of drie goals. Een absolute kwaliteit.

Is er dan iets wat aan dit elftal ontbreekt?

Niet echt, behalve misschien dat we haten om te verliezen. Die winnersmentaliteit brengt ons soms wel eens in verlegenheid. Nog een zwakte: we beschikken over een relatief kleine kern. Blessures, schorsingen, corona: als er wat spelers uitvallen, wordt het moeilijk. Maar voorlopig valt dat allemaal best mee.

Op foto’s bij wedstrijdverslagen zie ik heel vaak een breed lachende Koen Persoons…

Omdat ik ontzettend gelukkig ben met hoe het met me gaat. Ik ga met een grote smile drie keer per week trainen, ik vertrek in een goed humeur naar de wedstrijden. Dat komt natuurlijk ook omdat we succes boeken, maar dan nog. Ik probeer dat ook mee te geven aan mijn collega’s: geniet van elk moment, spelvreugde is o zo belangrijk. Vandaar dat ik er zelfs nog niet wil aan denken om er de brui aan te geven, ik ga ook volgend jaar zeker door.

Geniet je dan nu meer van het voetbal dan vroeger als prof?

Dat kan en mag je niet vergelijken. Als prof is voetbal je job en is er altijd druk: van de trainer, het bestuur, de fans, de pers… Een nederlaag maakte me vaak dagenlang ziek of slechtgezind. Nu is voetbal mijn favoriete hobby. Het is vrijblijvender, ik ervaar appreciatie, verliezen is niet leuk maar het is ook geen ramp.

Zaterdag speel je weer op Daknam…

Daar kijk ik al van voor het seizoen naar uit. Ik vond het zo erg dat ik de bekermatch al moest missen. Nu zou het niet mogen fout lopen. Sporting Lokeren, dat was mijn mooiste periode als profspeler. Daar nu weer te mogen spelen, dat is puur genieten. Mijn vrouw, kinderen, ouders, schoonouders: ze willen er allemaal bij zijn. Ik kijk ook heel erg uit naar alle medewerkers, naar het weerzien van al die supporters. Ik ben die zo dankbaar, ik heb zoveel aan hen gehad en ik vermoed dat zij dat ook over mij zeggen. Ik zal zaterdag mijn mondkapje heel goed moeten dragen, want er zal veel geknuffeld worden. Ik kijk er zo hard naar uit. Ik ga dat ook al laten weten via de sociale media.

Toch nog een vraagje naast het voetbal. Je hebt een carrièreswitch gemaakt?

Op het einde van mijn tijd als profspeler werkte ik al individueel wat extra aan mijn conditie: nog meer op mijn eten letten, andere spiergroepen van mijn lichaam trainen. Dat bleek een openbaring, ik ging daar erg ver in. Ik begon er over te lezen, ging een cursus volgen. Ondertussen heb ik mijn diploma personal coach behaald. Eerst begeleidde ik familie en vrienden, maar geleidelijk aan kreeg ik steeds meer mensen over de vloer die mijn hulp vroegen om hen aan een betere conditie te helpen. Ik doe dat nu op zelfstandige basis en doe dat met heel veel plezier. Op dit moment heb ik alles om gelukkig te zijn: mijn familie, het voetbal als mijn favoriete hobby en een uitermate bevredigende job. Ja, Koen Persoons is een gelukkig man!

P